Έγραφε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τον Αύγουστο του 1964
"Η Ομόνοια έγινε τελευταίως, με τα ωραία νέα ξενοδοχεία της, κέντρον πολυσύχναστον τουριστών. Τας ημέρας αυτάς εις τα τραπέζια των διαφόρων κέντρων της βλέπει κανείς μωσαϊκόν ξένων περιηγητών: Αγγλους ακούρευτους α λα «Μπητλς», Γαλλιδούλες πολύ κομψά ντυμένες ή ατημέλητες και ξυπόλητες, μαύρους, Κινέζους, Ινδές με ποδήρεις χιτώνας, Σουηδούς ολόξανθους, ακόμη και Γιαπωνέζες με κιμονό. Ενα είδος «πο πουρί» από όλον τον κόσμον έδωσε ραντεβού εις την τόσον κατηγορηθείσαν Ομόνοιαν με τα συντριβάνια της, που προσφέρουν νόταν δροσιάς εις το φλεγόμενον τας θερινάς ημέρας κλεινόν άστυ."
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΗΜΕΡΑ:
έχει μεταβληθεί σε ένα εθνικό σύμβολο απελπισίας και κοινωνικής κατάρρευσης, περιτριγυρισμένη από εγκαταλελειμμένα κτήρια, άδεια καταστήματα, εμπόρους ναρκωτικών, ναρκομανείς και ιερόδουλες.
πίσω στα παλιά