Θερινό σινεμαδάκι και ο πασατέμπος σε άναβε και η ζέστη σε κόρωνε ...
Τι να σου κάνει και το αγιόκλημα όταν δεν φύσαγε καθόλου.
Στο "...διάλειμμα ολίγων λεπτών..." έβγαινε ο μικρός που δεν ήταν και απαραίτητα μικρός και φώναζε κρατώντας τον νταβλά....
"....λεμονάδες πορτοκαλάδες tam tam sinalco...παγωμένες...".
Τις είχε σε ένα κουβά με κομμάτια πάγου από αυτόν τον γνωστό που είχαμε στα ψυγεία....
Δεν προλάβαιναν να παγώσουν....τις έβγαζε τις τίναζε σε μούσκευε τις άνοιγε
τις έπιανε από το στόμιο σου έδινε και καλαμάκι αλλά λόγω δίψας την έπινες
απ΄ευθείας και προσπαθούσες να κρύψεις το ρέψιμο από το ανθρακικό.
Στις παραλίες εκεί ήταν το μεγάλο δράμα.....έσπαγαν την κολώνα του πάγου
και την έριχναν σε σκάφη όπου έβαζαν τα αναψυκτικά....και πόσο να κρατήσει
αυτός ο πάγος στο Φάληρο με ντάλα τον ήλιο....απλά έβλεπες τις ΗΒΗ να κολυμπάνε και τις φανταζόσουνα κρύες.
Συχνοί και οι καυγάδες...."...ρε φίλε αυτή είναι κάτουρο....βγάλε την ταμπέλα
που γράφει παγωμένα....¨"
Όλοι είχαν δίκιο....
Θα μου πείς με τα παγωτά τι γινότανε.....άλλο δράμα εκεί....μόλις έπιανες το ξυλάκι στα χέρια σου το κεντράριζες από κάτω με το περιτύλιγμα μην σου πέσει στο χώμα και τσακωθείς με καμμιά γάτα.
Κάπως έτσι ήταν τα παγωμένα.....
πίσω στα παλιά