Όσα χρόνια και να περάσουν το ραδιόφωνο θα μένει στις καρδιές των παλιών.
Στο καλύτερο σημείο του σπιτιού το έβλεπες στολισμένο με κεντήματα και το βραδάκι η οικογένεια μαζευότανε κοντά του.
Ωραία προγράμματα με γνωστούς ηθοποιούς σε θεατρικά έργα....σκετσάκια....
Τραγούδια για νέους για γηραλέους για Αθηναίους για επαρχιώτες....
Τα ταλέντα του Γιώργου Οικονομίδη κομφερασιέ της εποχής και εξαιρετικού
ανθρώπου που είχα την τύχη να γνωρίσω παρά τις μπαρούφες που γράφτηκαν
γι αυτόν...από "πατριώτες" του κ@λου.
"Φίλοι μου αγαπημένοι..." με την γνωστή φωνή του και καρφωνόσουνα
να ακούσεις νέες φωνές που αργότερα έγραψαν ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι.
Οι αστυνομικές ιστορίες με τον Τζών Γκρήκ και φυσικά Γκρήκ θα τον έλεγαν....
Ωραία ηχητικά εφέ....έτριζε η πόρτα για να μπεί ο δολοφόνος και έπιανες
την καρέκλα από την τρομάρα σου.
Τα ηχητικά εφέ για την εποχή είχαν και αυτά την ιστορία τους.....πρόχειρες
κατασκευές....μια λάμα που χτυπούσαν σε ξύλο....μια πόρτα που έκλεινε
on air και όχι κονσέρβα.....
Το θέατρο της Δευτέρας με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς....
Μια κωμική σειρά με τον ηθοποιό Γιάννη Βογιατζή...."...σας χαιρέτισα δεν σας χαιρέτισα..."σε ρόλο χαζούλη.
Τι να θυμηθώ και να μην νοιώσω τυχερός ...που τα άκουσα .
πίσω στα παλιά