Τώρα θα μου πείς τι σκαλίζεις τέτοια θέματα....
Βλέποντας όλη αυτή την πολιτική επικαιρότητα ...αυτό το μίσος....
αυτό τον πόλεμο για την Κυβερνητική καρέκλα γύρισα πίσω στα παλιά.
Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν ΄Ελληνα αστυνομικό σφαγμένο στην ούλεν
στο Γαλάτσι στα χρόνια του εμφυλίου ή συμμοριτοπολέμου ή βλακώδους φαγωμάρας.
Τον έσφαξαν και του έβγαλαν και τα μάτια οι κομμουνιστές....
δίπλα το πηλίκιο για να φαίνεται
η ιδιότητα αλλά και τα γαλόνια...ήταν υπαστυνόμος της Αστυνομίας Πόλεων.
Αργότερα στα αστυνομικά τμήματα υπήρχαν φωτογραφίες των σκοτωμένων
αστυνομικών από Ελληνικά μαχαίρια με ένα καντηλάκι να καίει.
Η άλλη Ελληνική πλευρά έχει τα δικά της να πεί....σφάξανε και δικούς τους
οι αστυνομικοί.
Άκρη δεν βρέθηκε ακόμη και ούτε θα βρεθεί.
Ο καθένας λέει τα δικά του....δεν μένω εκεί....
Είχαμε στην γειτονιά γείτονες και από τα δύο στρατόπεδα και χαροκαμένες μάνες
και χήρες γυναίκες και ορφανά παιδιά.
Στο δωμάτιο η φωτογραφία του χαμένου παιδιού....συζύγου..πατέρα ....
Τα απογεύματα στο πεζοδρόμιο στα σκαμνάκια τα έλεγαν οι γυναίκες....
δεν θυμήθηκα καυγάδες....φασαρίες....πολιτικές συζητήσεις από τις χαροκαμένες
μόνον αναστεναγμούς όταν τους θυμόντουσαν ή όταν έβλεπαν τα ορφανά
να παίζουν στον χωματόδρομο...και του δεξιού και του αριστερού.
Βάλαμε μυαλό;
πίσω στα παλιά