Θυμάστε εκείνο το - ανέλπιστο - δωδεκάρι που έδωσε η Ραδιοτηλεόραση του Αγίου Μαρίνου στην εφετινή συμμετοχή της ΕΡΤ στον Διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη; Ε, λοιπόν, έπειτα από εκείνη τη χαρά (που έκαναν οι Koza Mostra), ήρθε το πένθος για το κρατίδιο στην ιταλική επικράτεια. Που στο πρόσωπο του Λιτλ Τόνι έχασε - σε ηλικία 72 ετών, από καρκίνο των πνευμόνων - τον επιφανέστερο πολίτη του, που το έκανε διάσημο με ροκ εν ρολ επιτυχίες όπως τα ριμέικ των «Lucille» και «Lotta Lovin'», αλλά κυρίως με το ιταλικό «Cuore Mato», από την ομότιτλη ταινία του 1967 στην οποία πρωταγωνιστούσε και ως ηθοποιός.
Αν και γεννημένος στο Τίβολι, στα περίχωρα της Ρώμης, ο Λιτλ Τόνι, κατά κόσμον Αντόνιο Τσιάκι, έφερε με περηφάνια την υπηκοότητα του Αγίου Μαρίνου. Οι παλαιότεροι, που χόρεψαν τα χιτ του σε κάποιο εφηβικό πάρτι, τον θυμούνται ως Little Tony & His Brothers, από το 1957 που έφτιαξε ένα γκρουπ «λατρείας» στο ροκ εν ρολ, με τους αδελφούς του Αλμπέρτο και Ενρίκο, με τον ίδιο και τη χαρακτηριστική φωνή του στο μικρόφωνο.
Το 1958 παρέδιδαν στην Ιταλία και στην υφήλιο το πρώτο τους σινγκλ με τα τραγούδια «Believe What You Say» και «Treat Me Nice», την ώρα που στη Βρετανία τους... ανταγωνιζόταν ο Κλιφ Ρίτσαρντ και στη Γαλλία ο Κλοντ Φρανσουά ή Κλοκλό κοπιάριζε το τουίστ και το ροκ εν ρολ α λα αμερικανικά. Βέβαια, χάρη στα εύσημα που τους έδωσε δημοσίως ο ιταλός σταρ της εποχής Μαρίνο Μαρίνι, βρέθηκαν να ανταγωνίζονται τον Κλιφ Ρίτσαρντ (που τότε έπιανε καλή θέση στην Γιουροβίζιον με το «Congratulations» - ιστορικό τραγούδι για τον θεσμό) σε βρετανικό έδαφος, κάνοντας επιτυχίες για τουλάχιστον ένα δεκαοκτάμηνο: «I Can't Help It», «Arrivederci Baby», «Hey Little Girl», «Hippy Hippy Shake». Και κερδίζοντας τον τίτλο «ο Ιταλός Ελβις».
Εκεί ο Λιτλ Τόνι πρωτοασχολήθηκε και με τη δεύτερη αγάπη του: την ηθοποιία. Στα σίριαλ «Βoy Meets Girls» και «Wham!». Προτού επιστρέψει στην Ιταλία, κερδίσει τη δεύτερη θέση στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο τραγουδώντας μαζί με τον Αντριάνο Τσελεντάνο την επιτυχία «24.000 Baci» και ηχογραφήσει επιτυχίες του όπως το «Ridera» και το «La Spada Nel Cuore» (ιστορική έμεινε η ερμηνεία της Πάτι Πράβο στο Σαν Ρέμο και του ίδιου στο θρυλικό «Canzonissima», το 1972).