Απογευματινός καφές με την Πάολα

Με την βοήθεια μιας κάμερας και ενός μικροφώνου, η Πάολα βγαίνει στον δρόμο και πιάνει θέματα από την αρχαία Ελλάδα μέχρι την ζωή στο πεζοδρόμιο, φτιάχνοντας βιντεάκια-ρεπορτάζ που ανεβάζει στο youtube. Τα βίντεο της Πάολας είναι γνήσια, ειλικρινής δημοσιογραφία του δρόμου, με γρήγορο μοντάζ και ωραία μουσική, με ανθρώπους καθημερινούς που έχουν πάντα κάτι να πουν.

Είναι 5 το απόγευμα, στο πάρκο απέναντι από τον σταθμό Λαρίσης. Η Παόλα έρχεται με την σκυλίτσα της την Λούση: «Γεια σας παιδιά, συγνώμη που ήρθα έτσι πρόχειρα, απλά πριν από λίγο ξύπνησα». Ελληνικός και 2 πορτοκαλάδες στο τραπέζι και η απογευματινή κουβέντα ξεκίνησε. 

Σου έφερα τυροπιτάκια από την μητέρα μου γιατί της έχω δείξει κάτι συνταγές που έχεις ανεβάσει στο Facebook και μού είπε να στα δώσω να δοκιμάσεις. 
Α, ευχαριστώ πάρα πολύ. Να το προσέχετε το φαγητό παιδιά, γιατί ο έρωτας και το φαγητό είναι δύο βασικά πράγματα στην ζωή, για αυτό και ανεβάζω τις συνταγές στο ίντερνετ. Άρχισε εντελώς αυθόρμητα, πάντως, αυτό με τις συνταγές στο ίντερνετ.

Όπως και το Πάολα Project;  
Κάπως έτσι.

Έτσι απλά; Δεν είχε προηγηθεί κάτι για να το αρχίσεις. 
Αν δεν κάνω κάτι εγώ, δεν μπορώ. Για παράδειγμα, έτσι ξεκίνησε και το «Κράξιμο». Αμέσως μετά το ναυτικό -που ήμουν μικρό παιδί- έφυγα και πήγα στα Εξάρχεια. Εκεί γνώρισα έναν κούκλο αναρχικό, τον Μιχάλη, όπου μου γνώρισε την περιοχή και πάνω σε μια συζήτηση που είχαμε μεταξύ μας και, αφού είχα διαβάσει και τα «Αμφί», αποφάσισα να κάνω και εγώ ένα περιοδικό πιο κοντά στην Ελλάδα, γιατί το «Αμφί» ήταν περισσότερο ξενόφερτο. Ήταν πολύ δύσκολο εκείνη την εποχή να κάνεις περιοδικό, πάντως. Δεν είναι σαν σήμερα. Ήθελε πολύ δουλειά και τα περισσότερα τα έκανα μόνη μου. Τώρα με το Πάολα Project είναι πιο εύκολο. Τραβάς ένα βίντεο και το ανεβάζεις στο youtube.

Πίσω από την κάμερα ποιος είναι; 
Ένας φίλος μου, ο Γιώργος. Ένα πάρα πολύ καλό παιδί. Ταιριάζουμε σαν άτομα και αρχίσαμε για πλάκα να τραβάμε πλάνα. Το πρώτο θέμα ήταν με τον Κεραμεικό. Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε ανεβάσει αρκετά βιντεάκια και με πολύ κόσμο να τα βλέπει.

Έχεις ανεβάσει αρκετά βίντεο με θέμα την αρχαία Ελλάδα. Προετοιμάζεις αυτά που θα πεις πριν το βίντεο, ή απλά βγαίνουν έτσι αυθόρμητα; 
Έχω αρκετές γνώσεις για την αρχαία Ελλάδα γιατί μου αρέσει να διαβάζω για αυτά, αλλά προετοιμάζω και τι θα πω πριν το βίντεο. Να σου πω την αλήθεια για τα βίντεο, με ενοχλεί πάρα πολύ που τα βιντεάκια με τα αρχαία δεν τα έχει δει πολύς κόσμος και βλέπουν μόνο τα άλλα που έχω ανεβάσει με τα κορίτσια.

Είναι και ένα καλό θέμα που έχεις κάνει στην Αχαρνών. Πώς και βρήκες το θάρρος να το κάνεις;
Δεν χρειάζεται θάρρος. Θράσος χρειάζεται. Φαντάσου μια βαμμένη τραβεστί στην Αχαρνών, στους μουσουλμάνους, και με όλα αυτά που έχεις ακούσει να γίνονται εκεί, να πηγαίνει με μία κάμερα και ένα μικρόφωνο και να ρωτάει τον κόσμο πράγματα. Αυτό είναι θράσος. Το καλό είναι ότι ο κόσμος απαντάει, εκτός από μία μόνο φορά που δεν μου απάντησε μια κυρία γιατί δεν της άρεσε που ήμουν τραβεστί.

Μελλοντικά σχέδια για το project; 
Έχω πολλές ιδέες, όπως για παράδειγμα να κάνω για την ιστορία του pride και πως ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Εσύ δεν είχες ξεκινήσει τα πρώτα; 
Ναι, είχαμε κάνει περίπου 7 με 8. Για παράδειγμα, είχαμε και live με Στέρεο Νόβα στον λόφο του Στρέφη, αν θυμάμαι καλά. Ο λόγος που θέλω να το κάνω αυτό το θέμα είναι γιατί πολύς κόσμος πιστεύει ότι το pride ξεκίνησε τώρα πρόσφατα, ενώ δεν είναι καθόλου σωστό. Εκείνη την εποχή μπορεί να μην είχαμε την παρέλαση που έχει στα σημερινά, γιατί δεν μας ενδιέφερε και τόσο, αλλά  ήταν τα ίδια με τα σημερινά. Ξέρεις τι είναι να έχεις 3000 κόσμο την δεκαετία του 90 σε ένα gay pride festival; Ήταν και ωραία τότε, γιατί είχαμε και τα δέντρα γύρω γύρω και πήγαιναν τα παιδιά και ερωτευόντουσαν.

Καμία άλλη βλέψη για το μέλλον; 
Θέλω να κάνω και ένα θέμα για τα βίτσια. Γιατί μου προκαλεί απορία το ότι όσο ανεβαίνεις κοινωνική τάξη, τόσο περισσότερα βίτσια έχεις. Θα  βρούμε έναν γνωστό μου που ξέρει από αυτά και θα του κάνουμε ερωτήσεις περί του θέματος. Θα βγει ωραίο πιστεύω .

Η βόλτα μας συνεχίστηκε στο σπίτι της η οποία μας έδειξε τα διάφορα περιοδικά και φωτογραφίες που φύλαγε  στο ντουλάπι κάτω από το σύνθετο. 

Συγχωρέστε με για την ακαταστασία αλλά εμείς οι τραβεστί είμαστε πάντα ακατάστατες. Καθίστε, έχω να σας δείξω πολλά.

Πόσο καιρό είσαι στην πιάτσα; 
Είμαι πολύ καιρό και, όσο περίεργο και να σου φαίνεται, ακόμα δεν το έχω χωνέψει, για αυτό και δεν είχα ποτέ τρελή επιτυχία σαν πουτάνα.

Δουλεύεις ακόμα το βράδυ;
Ναι, αλλά μη φανταστείς τίποτα… Έχει πέσει πάρα πολύ η δουλειά. Πού  λεφτά για να «πειραματιστεί» ο κόσμος! Να φανταστείς, ότι μία  φιλενάδα μου έχει ζητήσει κάποιες φορές να την γυρίσω σπίτι, γιατί δεν είχε λεφτά για ταξί και να πεις ότι είναι καμία ό,τι να ’ναι; Η κοπέλα είναι μια χαρά κουκλάρα. Παλιότερα οι τραβεστί είχαμε πολύ δουλειά, ήμασταν πολύ προνομιούχες στην πιάτσα.

Και από αγόρια εκτός δουλειάς; 
(Έβγαλε κάποια άλμπουμ από την ντουλάπα και άρχισε να τα ξεφυλλίζει). Αυτοί είναι κάποιοι από τους άντρες που έχουν περάσει από την ζωή μου. Κάποιοι από αυτούς με είχαν καψουρευτεί, αλλά εγώ πάντα έκανα πέρα, γιατί δεν ήθελα ποτέ να δεσμευτώ. Εκείνες τις εποχές υπήρχε έρωτας. Ερωτευόταν ο κόσμος, όχι σαν σήμερα που κλείνονται στα σπίτια τους. 

Η συζήτηση μας συνεχίστηκε στο μπαλκόνι της, όπου έχει και θέα το πίσω μέρος από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής.

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς τόσο νέα παλικάρια έχουν μπει εκεί μέσα. Και να πεις ότι είναι παιδιά από κατώτερα κοινωνικά στρώματα, όλα τους έχουν κάτι μηχανάρες και πηγαινοέρχονται από τα σπίτια τους εδώ (στα γραφεία).

Εκείνη την στιγμή βγήκε ένας στο μπαλκόνι. 

Παιδιά ο Kασιδιάρης. Ελάτε έξω. Α, λάθος μου, ένα παιδάκι είναι που του μοιάζει.

Δεν φοβάσαι που είσαι δίπλα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής; 
Έχω περάσει πολλά για να τους φοβάμαι. Mετακόμισα πρόσφατα στην γειτονιά και είμαι μόνη μου, δεν έχω γείτονες. Όταν λέω ότι δεν έχω γείτονες εννοώ ότι, ό,τι και να γίνει, είμαι μόνη μου σε αυτά τα πράγματα. Την προηγούμενη φορά είχε γίνει ένα περιστατικό με αυτούς μπροστά από το σπίτι μου με μια κυρία και έναν Πακιστανό.  Πήγα μόνη και τους έκανα σκηνή και το τράβηξα αμέσως φωτογραφία να το ανεβάσω στο facebook. Κάνεις άλλος δεν ασχολήθηκε. 

Είπες ότι μετακόμισες  πρόσφατα στο σπίτι; Πώς και μετακόμισες  εδώ; 
Οικονομικό το θέμα. Σκέψου ότι πήγα να μπω φυλακή από κάτι χρέη, αλλά πάλι καλά που με βοήθησαν κάτι φίλοι. Για αυτό και το σπίτι είναι έτσι. Πού να βρεις κουράγιο να το περιποιηθείς και να το αγαπήσεις; Σήμερα είσαι εδώ, αύριο είσαι αλλού. 

Έχει περάσει η ώρα  και πρέπει να φύγουμε. Θέλεις να μας πεις τίποτα τελευταίο για να τελειώσει ωραία το απόγευμα ; 
Τίποτα άλλο, μωρέ. Απλά ερωτευτείτε και ας πονέσει μετά. Μισό λεπτό, όμως, πριν φύγετε(βγάζει από το άλμπουμ την φωτογραφία ενός ναύτη και την δίνει στην φωτογράφο). Πάρε για δώρο, είναι μία από τις πιο ωραίες φωτογραφίες που έχω βγάλει και σε έβλεπα που την κοίταζες στο κάδρο (είναι μεγεθυμένη και καδραρισμένη). Πάρτε και αυτά τα τεύχη «Κράξιμο», να τα διαβάσετε να δείτε τι γινόταν τότε. Καλό απόγευμα παιδιά!