Κι όσο κι αν λίγα χρόνια πριν αυτό μπορεί να ακουγόταν ως ανέκδοτο, αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τη σιγουριά που θεωρούσαν ότι είχαν μόνοι τους, αποτελώντας την εξαίρεση στον κανόνα που θέλει κυρίως ανέργους να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό.
Ο Γιώργος Καπελέρης, οδηγός αστικού λεωφορείου της ΟΣΥ και η σύζυγός του, η οποία εργαζόταν ως οικονομολόγος στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας, μπορεί να μην ήταν άνεργοι. Είχαν ωστόσο υποστεί το πρώτο κύμα μειώσεων στους μισθούς τους και προβλέποντας τη συνέχεια αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία.
«Εχουμε τρεις κόρες, 5, 9 και 15 ετών. Αποφασίσαμε πολύ νωρίς ότι δεν θα ήταν εύκολο να ζήσουμε στην Ελλάδα με την πορεία που είχε πάρει η χώρα.
Για τη μεγάλη μου κόρη ήταν δύσκολο αλλά πλέον είναι πολύ ευχαριστημένη».
Η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Τους πήρε τουλάχιστον έναν χρόνο σχεδιασμού, κατά τη διάρκεια του οποίου έπρεπε να πείσουν συγγενείς, φίλους και γνωστούς ότι κάνουν το… σωστό: «Ολοι μας έλεγαν που πάτε, είστε δημόσιοι υπάλληλοι,
οι μόνοι που δεν κινδυνεύετε να χάσετε τη δουλειά σας. Έπρεπε να πείσουμε εκτός από τον εαυτό μας και τους άλλους» λέει ο κ. Καπελέρης.
Στις αρχές του 2012 η οικογένεια μετακόμισε στη Μελβούρνη και ο κ. Καπελέρης βρέθηκε από τα λεωφορεία της ΟΣΥ στο… τραμ της Μελβούρνης, όπου εργάζεται μέχρι και σήμερα: «Δεν είχαμε καμία σχέση με Αυστραλία. Μόνο έναν παιδικό φίλο είχα που με βοήθησε με τα διαδικαστικά για τη βίζα», τονίζει συμπληρώνοντας ότι κατάφεραν μέσω της συζύγου του να εξασφαλίσουν βίζα που θα τους οδηγήσει σε μονιμότητα, καθώς ο κλάδος της εκεί είχε ζήτηση.
Ύστερα από περίπου 1,5 χρόνο η οικογένεια Καπελέρη αισθάνεται δικαιωμένη για την επιλογή της: «Μπορεί να δουλεύω πολλές ώρες κάνοντας δύο βάρδιες αλλά τουλάχιστον εδώ αμείβομαι», λέει ο ίδιος προσθέτοντας ότι πολλές φορές εργάζεται από τις 5 το πρωί έως τις 7 το βράδυ: «Αν και η ζωή εδώ είναι ακριβή, οι μισθοί είναι αντίστοιχοι», εξηγεί συμπληρώνοντας πως αμείβεται σχεδόν με το τριπλάσιο ποσό απ΄ αυτό που κέρδιζε στην Ελλάδα πριν από τις περικοπές.
Όσο για τις συνθήκες εργασίας: «Εδώ εκτιμούν το πόσο γρήγορα μπορεί να ολοκληρωθεί μια δουλειά. Κατά τα άλλα μέσα στη βάρδια έχουμε μία ώρα διάλειμμα για γεύμα και μισή ώρα διάλειμμα για τσάι, όταν στην ΕΘΕΛ το 20λεπτο που δικαιούμασταν τις περισσότερες φορές το τρώγαμε στην κίνηση».
www.trolleatzis.com