Η Σαφράμπολη βρισκόταν στον κυριότερο εμπορικό δρόμο που ένωνε την Ανατολή με τη Δύση,από τον 13ο αιώνα όλα τα καραβάνια που ερχόντουσαν από τα βάθη της Ασίας σταματούσαν εκεί.
Ήταν επίσης πασίγνωστο κέντρο αργυροχρυσοχοΐας τα κοσμήματα της Σαφράμπολης ήταν διάσημα σε όλα τα Βαλκάνια και την δυτική Ασία. Οι τεχνίτες της δούλευαν πολύ το κοράλλι, κάτι σπάνιο για ορεινή πόλη. Οι έμποροι, όμως, και ναυτικοί κάτοικοί της έφερναν τα κοράλλια τα οποία οι τεχνίτες της πόλης τα μετέτρεπαν σε έργα τέχνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνοτροπία των κοσμημάτων της Σαφράμπολης διασώζει την βυζαντινή παράδοση της οποίας τα στοιχεία διασώθηκαν αυτούσια στην τέχνη της κατασκευής κοσμημάτων.
Από το 1994 είναι εγγεγραμμένη στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1998 χαρακτηρίστηκε και επίσημα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι πρόσφυγες από την Σαφράμπολη ίδρυσαν και τη συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται στο δήμο Νέας Ιωνίας. Μιά από τις φτωχότερες συνοικίες της πρωτεύουσας. Από την πλούσια και διάσημη για την αρχιτεκτονική της Σαφράμπολη του Πόντου βρέθηκαν σε μια παραγκούπολη τη Σαφράμπολη της Αθήνας.
Μα δεν το έβαλαν κάτω οι Σαφραμπολίτες η περιοχή γέμισε βιοτεχνίες αναπτύχθηκε και σιγά σιγά στάθηκαν πάλι στα πόδια τους. Μέχρι και ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα είχε η συνοικία της Αθήνας που μετείχε και στο πρώτο πρωτάθλημα της β εθνικής κατηγορίας.