$ 0 0 άρθρο της Μαρίας.Τί θά λέγατε λόγῳ Χριστουγέννων, νά θυμηθοῦμε τό ΜΙΝΙΟΝ τῶν παιδικῶν μας χρόνων;Τότε πού δέν ὑπῆρχαν τά ἐμπορικά κέντρα-ὑπερπαραγωγές,τά πολυπαιχνιδάδικα τῆς ὑπερκατανάλωσης καί τά κάθε εἴδους ἠλεκτρονικά “καλούδια”…..Μόνο πού ὅλα αὐτά εἶναι τόσο ἄψυχα,τόσο προκλητικά γυαλισμένα,τόσο….πολλά, πού νά πάρη ἡ εὐχή!!!Χάθηκε ὅλη ἡ γλῦκα καί ἡ ζεστασιά τῆς προσμονῆς καί ἡ μοναδικότητα τῶν ἑορταστικῶν στιγμῶν, πού περιμέναμε ὅλο τόν χρόνο, τώρα τίς λένε…. χάππενινγκς, παρεμπιπτόντως!!!Θυμᾶμαι λοιπόν, μέ πόση ἀγωνία περιμέναμε νά πάρουμε ἐλέγχους καί νά…. πιστοποιηθῆ τό ἄριστα δέκα καί ἡ διαγωγή κοσμιωτάτη-ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῶν μαμάδων-γιά τήν ἐπίσκεψη στό Μινιόν καί ὅλα ὅσα τήν συνόδευαν.Τό δῶρο πού εἴχαμε κερδίσει μέ τόν κόπο μας, τό περιμέναμε ἀπό τήν ἔναρξη τῆς σχολικῆς χρονιᾶς ἀλλά τό παίρναμε στίς γιορτές καί αὐτό τοῦ ἔδινε ἀξία, ὄχι ἡ τιμή του ἤ ἡ “ἐπωνυμία” του….. δίδαγμα!!!Ἀφοῦ διαλέγαμε τό περιβόητο δῶρο καί πανευτυχεῖς, ἡ μαμά μᾶς ἔσερνε στούς ἄλλους ὀρόφους γιά ροῦχα….. καί λέω μᾶς ἔσερνε, διότι θέλαμε νά ξεμπερδέψουμε γρήγορα γιά νά πᾶμε νά περιμένουμε στήν οὐρά,νά φωτογραφηθοῦμε στήν ἀγκαλιά τοῦ Ἅγιου-Βασίλη.Δέος, ἡ στιγμή πού μᾶς ἔπαιρνε ἀγκαλιά καί ἔξαψη μέχρι νά πάρουμε στά χέρια μας τήν φωτογραφία,ἀκόμη τίς ἔχω….ὅπως καί ἐσεῖς ὑποθέτω!!!Μετά πάλι στίς κυλιόμενες σκᾶλες-ἄλλο γλέντι κι’ αὐτό-γιά τά ὑπόλοιπα ψώνια τῆς οἰκογένειας, ἀπαραίτητα τά μικροδωράκια στόν παπποῦ καί τήν γιαγιά, τά ὁποῖα-λόγῳ χαρτζηλικώματος-εἶχαν προπληρώσει(!) καί γραμμή γιά παπούτσια στόν Μοῦγερ…τόν θυμᾶστε ἀλήθεια;; Ἐκεῖ συνήθως, συναντιώμαστε μέ ἄλλους συμμαθητές πού ὑπέμεναν τήν….. άγγαρεῖα.Αἰσθάνομαι εὐλογημένη γιά αὐτά τά πολύτιμα χρόνια καί πολύ τυχερή. Εὐγνωμονῶ τόν Θεό,ἀκόμη καί σήμερα….Λυπᾶμαι γιά τίς γενιές πού δέν ἔζησαν αὐτήν τή μαγεῖα,πού ἡ ἀνάμνησή τους καί μόνο πλημμυρίζει μέ ζεστασιά τήν ψυχή καί ἴσως -γιά κάποιους ἀπό ἐμᾶς-μέ δάκρυα τά μάτια, γιά τούς πολυαγαπημένους γονεῖς καί παπποῦδες, πού δέν ἔχουμε πιά κοντά μας!Καλά Χριστούγεννα σέ ὅλους!!!ΑΒΕΡΩΦ