Quantcast
Channel: Πίσω στα παλιά
Viewing all 12885 articles
Browse latest View live

Ξεχασμένος στο Α’ νεκροταφείο ο Γέρος του Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

$
0
0


Γνωρίζοντας ότι ο τάφος του Αρχιστράτηγου, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, βρίσκεται 
στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών, χωρίς να έχω πάει ποτέ, αποφασισμένος να τον τιμήσω, μαζί με την οικογένειά μου, ξεκίνησα για ένα ταξίδι στην ιστορία.
Περνώντας την πύλη του νεκροταφείου, αισθάνθηκα ότι κάποια βλέμματα έπεσαν πάνω μας, αλλά άνθρωπος δεν υπήρχε πουθενά. Τα τεράστια μάρμαρα στους επιβλητικούς τάφους, νόμιζες ότι έστρεψαν τα βλέμματα τους πάνω μας, λες και ήθελαν κάποιον να μιλήσουν.
Προχωρώντας και χωρίς να γνωρίζω που βρίσκεται, βλέπω έναν κηπουρό, «αυτός ο άνθρωπος θα ξέρει…» σκέφτηκα. Μου έδειξε τον δρόμο για να πάω, μετά από λίγα μετρά, έφτασα.
Βλέποντας δύο Ελληνικές σημαίες τυλιγμένες πάνω του, ένιωσα ρίγος και δέος. Καθόταν εκεί, αγέρωχος όπως πάντα, έβλεπες τη μοναξιά που ένιωθε στα μάτια του, οι μόνοι που του κάνουν παρέα είναι οι μόνιμοι «γείτονές» του, μιας και ελάχιστοι τον επισκέπτονται.
Κάθισα μαζί του αρκετή ώρα, μέσα στην ησυχία που υπήρχε, ακούστηκε μια φωνή «μπράβο παιδί μου» φώναζε μια κύρια και συνέχισε «τον ξέχασαν όλοι, όπως και πολλούς εδώ μέσα».
Μ’ έκανε να αναρωτηθώ πολλά πράγματα, μπορεί οι Αρκαδικοί Σύλλογοι να κάνουν μνημόσυνα για τον Γερό του Μοριά, αλλά μήπως κάποιος θα έπρεπε να ασχοληθεί και με τον καλλωπισμό του τάφου του;
Η ώρα πέρασε, έπρεπε να φύγω… «ΑΘΑΝΑΤΟΣ» τού φώναξα, νόμιζες ότι χαμογέλασε…
Χρήστος Κιντής

Ενώ ο Κος Στουρνάρας πανηγυρίζει για την ισορροπία των αριθμών....ο Κοσμάκης προσπαθεί να επιβιώσει όπως-όπως!

Εδώ ο Κόσμος καίγεται.....

$
0
0

Η αντρική περιποίηση και ομορφιά στο επίκεντρο


Νέος χώρος ξεκίνησε τη λειτουργία του στην Κηφισιά

Ένας νέος χώρος αφιερωμένος αποκλειστικά στην αντρική περιποίηση λειτουργεί εδώ και λίγες μέρες στο κέντρο της Κηφισιάς.

Στο «Barbers & Co» ο άντρας μπορεί να απολαύσει το κούρεμα ή το καθημερινό του ξύρισμα, ξεφυλλίζοντας τις πρωινές πολιτικές και αθλητικές εφημερίδες, ή να αφεθεί στην φροντίδα ενός μανικιούρ/πεντικιούρ σε πριβέ περιβάλλον, πίνοντας το κοκτέιλ του. 

Στον ίδιο χώρο, παρέχονται θεραπείες σώματος (μασάζ) και προσώπου, καθώς και άλλες εξατομικευμένες φροντίδες, όπως vapeur και ενυδάτωση μαλλιών, αποτρίχωση κλπ. 

Για το μέλλοντα γαμπρό και τους φίλους του, έχουν προβλεφθεί πακέτα με χαλαρωτικές εμπειρίες για bachelors, ενώ για τα εργαζόμενα στελέχη έχουν σχεδιαστεί εταιρικά πακέτα περιποίησης. 

Έκπληξη αποτελούν τα πακέτα δώρων που είναι ιδανικά για φίλους, συνεργάτες και συζύγους!

Ο Κωνσταντίνος Μεγαπάνος και οι συνεργάτες του έχουν δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για χαλάρωση και ευεξία σε έναν καλαίσθητο, λιτό χώρο, που υπόσχεται να εξελιχθεί σε καθημερινό σας στέκι…

Το «Barbers & Co» βρίσκεται στην Κηφισιά, Λεβιδου 16. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 2167003132.
Newsbeast.gr 
















Σχόλιο:



Kαι ο μπαρμπέρης μια χαρά είναι!

Γερμανική κατοχή στο Μαρούσι

$
0
0

spyros_louis219122
Μαρούσι, Σαββατοκύριακο Δεκέμβρη 1941. Ζύγωναν Χριστούγεννα. Από νωρίς είχε πέσει ένα γάνωμα χιονιού και ο παγωμένος αέρας το είχε κρυσταλλώσει. Η νύχτα είχε προχωρήσει αρκετά. Άλλωστε με τη γερμανική κατοχή τα αγροτόσπιτα έπεφταν για ύπνο με το βασίλεμα του ήλιου. Ήταν και η απαγόρευση της κυκλοφορίας. Ριπές πολυβόλων σπάθιζαν τους δρόμους, για να φοβίζουν τους κατοίκους. Οι νύχτες ήταν ατέλειωτες κι όλοι πρόσμεναν με αγωνία, τι θα βγάλει η επόμενη μέρα. Όμως εκείνη τη νύχτα στο σπίτι μας συνέβη το αναπάντεχο.
Ένας μεγάλος αγρός περιέβαλε το σπίτι
μας, που ήταν μακριά από το δρόμο. Είχε δύο δωμάτια, κουζίνα και μια μεγάλη στεγασμένη βεράντα με γλάστρες. Το ένα δωμάτιο, το χρησιμοποιούσαμε για σάλα, που δεχόμαστε φίλους, όταν έρχονταν από την Αθήνα, και το άλλο το είχαμε υπνοδωμάτιο. Σ’ ένα διπλό κρεβάτι κοιμόμαστε η μάνα μου, η αδερφή μου κι εγώ, κουτσούβελα τότε. Δίπλα σ’ ένα μονό κρεβάτι κοιμόταν ο πατέρας μου.
Κοντά στο σπίτι υπήρχαν ακόμη δύο κτίσματα: ο σταύλος για τα ζώα, η αποθήκη με το πατάρι και δύο άλλα ανατολικά δωμάτια, που κοιμούνταν τα μεγαλύτερα αδέρφια μου. Μια δεκαμελής οικογένεια, όπως η δική μας, είχε ανάγκη από χώρους, για να εξυπηρετηθεί.
Η μάνα μου, όπως κάθε βράδυ, στο δωμάτιο που κοιμόμαστε, τοποθετούσε πάνω στο πρεβάζι του τζακιού ένα αναμμένο καντήλι για να υπάρχει κάποιο φως, όταν ο πατέρας σηκωνόταν τη νύχτα κι έβγαινε έξω στον αγρό για το νερό του ή τ’ αδέρφια μου από το άλλο σπίτι ήθελαν κάτι. Για τούτο η πόρτα του σπιτιού έμενε πάντα ξεκλείδωτη. Η μάνα μου ξύπνησε από ένα θόρυβο. Κάποιος παρείσακτος επισκέπτης είχε μπει στο σπίτι μας, είχε σκύψει πάνω από το κεφάλι της και τη σκουντούσε να ξυπνήσει.
Η μάνα μου, μες τον ύπνο της, νόμισε πως ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός μου, που είχε έρθει να της ζητήσει βοήθεια, γιατί νωρίτερα, πριν πέσουμε για ύπνο, της είχε παραπονεθεί, πως του πονούσε το αυτί του.
– Δε σου πέρασε το αυτί σου, παιδί μου; Του είπε, ξυπνώντας. Αλλά ο παρείσακτος επισκέπτης τής απάντησε γερμανικά. Τότε κατάλαβε, πως ένας Γερμανός στρατιώτης είχε μπει στο σπίτι μας και της ζητούσε, σκουντώντας την «ντράκμες, ντράκμες». Στο φως του καντηλιού διέκρινε πάνω στη στολή του τον αετό με τη σβάστικα.
Ο Γερμανός τράβηξε τις κουβέρτες, μας ξεσκέπασε και η μάνα μου, του είπε:
« - Πίκουλα, πίκουλα. – Για, για μάμα, έκανε αυτός, ντράκμες, ντράκμες».
Έπειτα πήγε προς τον πατέρα μου, που μόλις είχε ξυπνήσει. Αγουροξυπνημένος αυτός είχε ανασηκωθεί στο κρεβάτι του. Ο Γερμανός τού έδωσε μια σπρωξιά, τον έριξε πίσω στο στρώμα και άρχισε να του δίνει μπουνιές. Ο πατέρας μου αμύνθηκε, ο σουμιές του κρεβατιού υποχώρησε και στο βαθούλωμά του βρέθηκαν ένα κουβάρι πατέρας και Γερμανός, παλεύοντας με γροθιές.
Η μάνα μου έτρεξε να τραβήξει το Γερμανό και αντιλήφτηκε στο φως του καντηλιού, πως εκείνος κρατούσε στο χέρι του ένα στιλέτο, που γυάλιζε.

– Στάμο, του φώναξε, έχει μαχαίρι, πρόσεξε. Όρμησε πάνω στο Γερμανό και του έστριψε το χέρι που κρατούσε το στιλέτο, πίσω ανάποδα. Το στιλέτο έπεσε πάνω στα πλακάκια. Του έδωσε μια σκουντιά με το πόδι της η μάνα μου και αυτό σύρθηκε πάνω στο δάπεδο και από την ανοιχτή πόρτα βρέθηκε έξω στη βεράντα. Για πολλές δεκαετίες και πριν δοθεί αντιπαροχή το πατρικό μας σπίτι, φαινόταν πάνω στα ασπροκεραμιδί πλακάκια η πορεία της λεπίδας του στιλέτου.
Ο Γερμανός αιφνιδιάστηκε από την ξαφνική επίθεση της μάνας μου. Ήταν στουπί στο μεθύσι. Βρομοκοπούσε κονιάκ. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον πατέρα μου να σηκωθεί με δυσκολία από το βαθούλωμα του κρεβατιού. Η μάνα μου κρατούσε τώρα γερά από πίσω το Γερμανό, που την κλοτσούσε για ν’ απαλλαγεί. Ο πατέρας μου τον έψαξε, δεν είχε πάνω του πιστόλι. Άρπαξε γρήγορα το λευκό του ζωνάρι, που το είχε για τη μέση του και μ’ αυτό έδεσε πιστάγκωνα το Γερμανό. Εμείς εντωμεταξύ είχαμε σηκωθεί τρέμοντας από το φόβο μας. Τα δόντια μας κροτάλιζαν από το κρύο. Ο πατέρας με το μακρύ σώβρακο, όπως ήταν και η μάνα με το νυχτικό, τον έβγαλαν έξω από το σπίτι. Γυμνοί σχεδόν, ξυπόλυτοι μέσα στην παγωνιά πήραν το δρόμο, για να τον παραδώσουν στην κομμαντατούρ.
Από τη φασαρία όμως όλη η γειτονιά και τα αδέρφια μου ξύπνησαν. Βγήκαν στο δρόμο και μας ακολούθησαν.
– Ήρθε και σε μας από νωρίς, έλεγαν. Ήθελε ντράκμες να μπεκρουλιάσει το τομάρι, φώναζαν.
Ο πατέρας μου και η μάνα μου, κρατώντας το Γερμανό γερά, που τους κλοτσούσε, πήγαιναν πρώτοι μπροστά και πίσω όλη η γειτονιά και τα παιδιά λεφούσι. Φθάσαμε στην κομμαντατούρ, που απείχε ένα χιλιόμετρο και δυτικά στο επιταγμένο σπίτι του Κουρτάκη. Ο Γερμανός στρατιώτης, ένα ντερέκι γεροδεμένο, που φαίνεται πως είχε ξεμεθύσει κλοτσώντας πότε τον πατέρα μου, πότε τη μάνα μου, φώναζε. «Νο κομμαντατούρ, ιχ Ρούσια μπαμ, μπαμ, μάμα».
Το περίεργο είναι πως και η γερμανική περίπολος, που συναντήσαμε στο δρόμο, όταν λέγαμε κομμαντατούρ, χωρίς άλλη διατύπωση, μας άφηνε να περάσουμε. Όταν φτάσαμε, ένας Γερμανός αξιωματικός, ήταν στο γραφείο. Οι σκοποί άφησαν τον πατέρα μου και τη μάνα μου με το Γερμανό στρατιώτη να περάσουν μέσα, απαγόρευσαν όμως στους άλλους την είσοδο. Αφού ανακρίθηκαν με τη βοήθεια ενός διερμηνέα, έκλεισαν το Γερμανό στρατιώτη στο κρατητήριο κι άφησαν ελεύθερους τους γονείς μου, που τους περίμενε ανήσυχα έξω στο δρόμο όλη η γειτονιά μας.
Την άλλη μέρα πρωί πρωί και για μια βδομάδα-μαρτύριο –καλούσε ο Γερμανός φρούραρχος για ανάκριση στην κομμαντατούρ τον πατέρα μου– τον θαύμαζα για την ψυχραιμία του στα δύσκολα - και τη μάνα μου για την αντοχή της στις μπόρες της ζωής. Έβγαζαν καμιά δεκαριά στρατιώτες ανάμεσα σ’ αυτούς και το νυχτερινό επισκέπτη και τους ρωτούσαν, ποιος ήταν. Οι γονείς μου τον θυμούνταν καλά. Και πάντα μετά την ανάκριση έρχονταν στο σπίτι μας να κάνουν έρευνα και αυτοψία. Αναζητούσαν το στιλέτο, το οποίο τελικά βρέθηκε, πεσμένο μέσα στη γλάστρα με τα γεράνια στο σκαλοπάτι της βεράντας, και το περίστροφό του, που ίσως το είχε χάσει πάνω στο μεθύσι του, πριν έρθει σπίτι μας, γιατί ο πατέρας μου τον είχε ψάξει στην πάλη τους επάνω, αν οπλοφορούσε.
Είναι αλήθεια πως όλη η γειτονιά μάς συμπαραστάθηκε στις ανακρίσεις. Αυτές σταμάτησαν, όταν η μάνα μου πήγε στο σπίτι του Σπύρου Λούη, που ήταν πρώτος ξάδερφος του πατέρα μου. Ο πατέρας μου είχε τρέξει μαζί με αυτόν και άλλους τρεις Μαρουσιώτες στο μαραθώνιο του 1896 και είχε τερματίσει ανάμεσα στους δέκα πρώτους.
Ζήτησε από τη νύφη του Λούη μια φωτογραφία, που το 1936 είχε βγάλει στους ολυμπιακούς του Βερολίνου με το Χίτλερ και την έφερε στην κομμαντατούρ.
Ο ναζί φρούραρχος, μόλις είδε τη φωτογραφία και άκουσε πως ο πατέρας μου ήταν συγγενής του Λούη, πετάχτηκε σαν ελατήριο από το κάθισμά του και υψώνοντας το δεξί του χέρι σε ένδειξη χαιρετισμού φώναξε βροντερά. – Χάιλ Χίτλερ. Μετά άφησε ελεύθερους τους γονείς μου. Η φωτογραφία του Λούη είχε κάνει το θαύμα της. Ο Λούης και από τον τάφο του βοηθούσε τους συμπατριώτες του.
Το Γερμανό στρατιώτη αργότερα μάθαμε ότι τον μετακίνησαν στο μέτωπο της Ρωσίας. Από τότε η πόρτα του σπιτιού μας ασφαλιζόταν το βράδυ με μία ξύλινη αμπάρα και το καντήλι ξανάναψε μόνο στην απελευθέρωση.
Δημήτρης Μασούρης

ΠΟΡΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

$
0
0

  1. ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ ΤΗΣ

    ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΣ

    Όσο και αν φαίνεται φαιδρό και

    πικάντικο δημιούργησε κάποια

    προβλήματα

    στον στρατό

    κατοχής .

    Θα πρέπει να πούμε ότι οι Γερμανοί ήταν υποψιασμένοι ότι ο εχθρός

    μπορούσε να

    χρησιμοποιήσει

    κοινές γυναίκες για να αποσπάσει χρήσιμες πληροφορίες από γερμανούς

    επιβήτορες,

    έτσι από το 1941 αναφερόντουσαν σε «απόπειρες κατασκοπείας από

    ιερόδουλες υπό αγγλική

    επιρροή», την σχετική παρακολούθηση αυτών των γυναικών είχε αναλάβει

    η Μυστική

    Στρατιωτική Υπηρεσία (GFP).

    Αυτό όμως που κυρίως προβλημάτισε τους Γερμανούς ήταν η σύφιλη και

    η βλεννόρροια.

    Το τελευταίο τρίμηνο του 1943 παρουσιάστηκε ανησυχητική αύξηση των

    αφροδισίων

    νοσημάτων, οφείλεται κυρίως στον ολοσχερή μη εφοδιασμό της Βέρμαχτ

    με προφυλακτικά.

    Μη νομίσετε ότι είναι ψέματα αναφέρονται σε έγκυρο και αντικειμενικό

    βιβλίο .... κατά

    την γνώμη μου και κατά την γνώμη του συγγραφέα ίσως υπάρχει μια

    δόση υπερβολής.




  2. ΟΜΑΔΑ ΟΜ

    Πρόκειται για αντιστασιακή ομάδα στους κόλπους της Αστυνομίας Πόλεων

    που πρόσκειται

    στον ΕΔΕΣ και προτρέπει δηλωμένες πόρνες να μη πηγαίνουν στους οίκους

    ανοχής,

    προκειμένου να υποχρεωθούν οι Γερμανοί- Ιταλοί στρατιώτες να

    καταφύγουν σε πόρνες

    του δρόμου, οι οποίες έπασχαν (οι περισσότερες) από σύφιλη,

    αντικειμενικός στόχος ήταν

    με τον τρόπο αυτό να τεθούν εκτός μάχης πολυάριθμοι κατοχικοί φαντάροι!

    (Α Αθανασιάδης «Τι έκαμα για την Ελλάδα ; Απομνημονεύματα» Αθήνα

    1949 σ 162).



    ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ (ΟΑΓ)

    Και αυτή ήταν μια αντιστασιακή οργάνωση που δρούσε προς την ίδια

    κατεύθυνση ,

    επί αυτού του θέματος αναφέρεται ο γιατρός Κώστας Γιαννάτος μέλος

    της ΟΑΓ.
    Σε δύο λοιπόν από τους πιο αξιοπρεπείς οίκους ανοχής που σύχναζαν

    οι μαχητές

    της Βέρμαχτ, είχαν μοιράσει τις κοπέλες σε δύο «βάρδιες»
    Η πρώτη βάρδια ήταν οι υγιείς γυναίκες που δούλευαν μόνο κάποιες

    ώρες δύο φορές

    την εβδομάδα…. Όταν οι Γερμανοί γιατροί εξέταζαν το «προσωπικό» του

    «οίκου» .
    Η δεύτερη βάρδια που ήταν πόρνες κυρίως που νοσούσαν.
    Το παιχνίδι αυτό κράτησε ένα περίπου χρόνο

    (Δεκέμβρης 1941 – Φεβρουάριος 1943)



    και βοήθησε η Ελληνική Αστυνομία εκδίδοντας πλαστές ταυτότητες,

    τον Φεβρουάριο του

    1943 οι γερμανοί βρήκαν την άκρη και εξάρθρωσαν την οργάνωση.
    Από την υπόθεση αυτή προσβλήθηκαν από αφροδίσια νοσήματα 20.000

    Γερμανοί στρατιώτες

    (το νούμερο το βάζω όπως το βρήκα). Ποιοι στρατιώτες ήταν αυτοί ;

    Εκτός των ντόπιων

    κατακτητικών μονάδων ήταν και φαντάροι του «¶φρικα κορπς» αυτοί

    έμεναν επί μήνες

    στην Αθήνα μέχρι να βρεθεί τρόπος μεταφοράς τους στην Αφρική.

    Λέγεται ότι ο Ρόμελ

    παραπονέθηκε ότι του έστελναν «σαπισμένες» ενισχύσεις…………..
    Ο Ι Γ Διαμαντόπουλος στο «Ω Ειρήνη» Οδοιπορικό 40-44 Αθήνα 1974

    σελ 199 μιλά και

    για σοβαρό πρόβλημα των Γερμανών στο ανατολικό μέτωπο από

    μολύνσεις και μάλιστα

    εμπνεύστηκε ένα λυρικό «Μνημείο της άγνωστης Τσούλας».
     πηγή

Ένα γαλακτοκομείο σκέτη... «Γλυκόβρυση»!

$
0
0



Διαφήμιση του 1886 με κατάστημα που πουλά, μεταξύ άλλων, αγελαδινό γάλα το οποίο αρμέγεται μπροστά στον πελάτη! Αυτά είναι...
Παλιά Αθήνα

Στοιχειωμένο ραδιόφωνο μεταδίδει ειδήσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου!!!

$
0
0





Ένα ραδιόφωνο 70 ετών, σε ένα κέντρο πολιτιστικής κληρονομιάς της Σκωτίας, 
έχει τις τελευταίες ημέρες αναστατώσει την περιοχή! Ο λόγος; Εντελώς ξαφνικά
 άρχισε να μεταδίδει ειδήσεις και μουσική από το... παρελθόν!


Ένα αεροδρόμιο γεμάτο παραφυσικές δραστηριότητες!
Σύμφωνα με τους αυτήκοους μάρτυρες, από τη συσκευή - η οποία ΔΕΝ είναι συνδεδεμένη
 με ρεύμα ή με μπαταρίες- ακούγονται αφιερώματα στον Ουίνστον Τσόρτσιλ υπό 
τη μουσική υπόκρουση της μουσικής του Glen Miller!

Το κέντρο στο οποίο καταγράφεται το παράξενο φαινόμενο, βρίσκεται στον αεροπορικό
 σταθμό Montrose, και αποτελεί γενικότερα έναν χώρο μυστηρίου! Για περισσότερο 
από έναν αιώνα, αναφέρονται θεάσεις φαντασμάτων, ανεξήγητοι και τρομαχτικοί ήχοι,
 πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν από μόνες τους...

Κατά καιρούς οι επισκέπτες του χώρου μιλούν για περίεργες "ενέργειες" που αισθάνονται,
 σκοτεινές σκιές μέσα και έξω από τα δωμάτια, ακόμη και φαντάσματα πιλότων 
που περπατούν στον διάδρομο ανάμεσα σε παροπλισμένα αεροπλάνα! Ραδιόφωνο 
όμως που να μεταδίδει εκπομπές από το παρελθόν και μάλιστα ενώ είναι εκτός 
λειτουργίας, δεν είχε ποτέ ξανά αναφερθεί από κανέναν!


Τι λένε οι μάρτυρες.
Τουλάχιστον δέκα άνθρωποι, υποστηρίζουν ότι ακούνε, ραδιοφωνικές εκπομπές 
που μεταδίδουν νέα από τον... Β Παγκόσμιο πόλεμο, ομιλίες του Τσώρτσιλ και ήχους 
από την μπάντα του Glenn Miller- μουσικού που πέθανε το 1944! Όπως λένε, η μετάδοση
 γίνεται σε τυχαίες μέρες και ώρες και μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μισή ώρα!

Ο Bob Sutherland, διαχειριστής του κέντρου πολιτιστικής κληρονομιάς, δηλώνει 
ότι η συσκευή έχει εξεταστεί από τεχνικούς, οι οποίοι αδυνατούν να εξηγήσουν αυτό 
που συμβαίνει!

"Δεν είναι μόνο ένας από εμάς που έχει ακούσει με τα αυτιά του τις εκπομπές! 
Σχεδόν όλοι όσοι μπαίνουμε εδώ μέσα, έχουμε γίνει μάρτυρες έστω και για μία φορά.
 Είμαστε σοβαροί άνθρωποι, δεν θα διακινδυνεύαμε να ρεζιλευτούμε λέγοντας 
ψέματα δημοσίως!", συμπληρώνει.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ένα από τα κομμάτια
 του Glenn Miller, που το ... κλειστό ραδιόφωνο μεταδίδει πολύ συχνά!
Ένα ραδιόφωνο 70 ετών, σε ένα κέντρο πολιτιστικής κληρονομιάς της Σκωτίας,
 έχει τις τελευταίες ημέρες αναστατώσει την περιοχή! Ο λόγος; 
Εντελώς ξαφνικά άρχισε να μεταδίδει ειδήσεις και μουσική από το... παρελθόν!



http://apokrifamistiria.blogspot.gr
http://www.to-parakseno.gr
http://periergaa.blogspot.com



Τώνης Βαβάτσικος

$
0
0

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου καταδίκασε τον τότε Διευθυντή του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς σε 18 μήνες για ανθρωποκτονία από αμέλεια.

Όπως διαβάζουμε στο e-volos, με την καταδίκη του τότε Διευθυντή του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς σε 18 μήνες για ανθρωποκτονία από αμέλεια και την αθώωση του τότε αγροτικού ιατρού,
ολοκληρώθηκε το μεσημέρι στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου η δίκη για το θάνατο του θρυλικού τραγουδοποιού Τώνυ Βαβάτσικου.

Ξεψύχησε την Δευτέρα 28 Αυγούστου του 2008 και ενώ έκανε τις διακοπές του στον Άη-Γιάννη Πηλίου, περιμένοντας ιατρική βοήθεια για 9 περίπου ολόκληρες ώρες και παρά τις συνεχείς κλήσεις της συζύγου του, Εβελίνας, προς τους αρμόδιους του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς.

Λίγα λεπτά μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η χήρα του Τώνυ Βαβάτσικου, Εβελίνα αλλά και οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής, Θεόδωρος Γεωργάκης και Θεόδωρος Καπάτος, μίλησαν στην κάμερα του e-Volos.gr,
δηλώνοντας ικανοποιημένοι από την εξέλιξη της διαδικασίας.

Εν Αθήναις....οι "πέτρες" της αυλής

$
0
0

Στη φωτογραφία βλέπουμε μια παλιά αυλή στην Πλάκα.....
Διακρίνονται πέτρες...πολλές πέτρες.
Υπήρχαν και κομμάτια από Αρχαία μάρμαρα στις αυλές
 στις γειτονιές της Αθήνας ....πέτρες τις έλεγαν.
Κάτω από την βρύση και από πάνω ένας κουβάς για να πιάνουν νερό.
Άλλα κομμάτια με γλάστρες από πάνω.....μικρότερα να στερεώνουν τις πόρτες.
Δεν έκαναν εντύπωση σε κανένα.
Ακόμα και έξω από την αυλόπορτα στο πεζοδρόμιο θα έβλεπες Αρχαίες πέτρες
να χρησιμεύουν για σκαμνάκια για το απογευματινό κουτσομπολιό.
Μα ήταν τόσες πολλές που δεν  έκαναν εντύπωση και η Αρχαιολογική με τα λίγα
μέσα που διέθετε όλο και έβγαζε κι άλλες στην επιφάνεια και εσύ τους χάζευες
στην αλάνα και είχες την αγωνία πότε θα τελειώσουν για να ξαναστηθεί 
το γήπεδο.
Όλοι γνωρίζανε ότι τα μάρμαρα αυτά ήταν των Προγόνων μας....τα θεωρούσαν
δικά τους τα προσέχανε....τα βρίσκανε από τους γονείς τους τους παππούδες τους μέσα στις αυλές.....
Ακόμα και σήμερα αν κάνεις μια βόλτα στην Πλάκα και σταθείς έξω από παλιά
σπίτια που δεν έχουν αναπαλαιωθεί θα δείς μικρά κομμάτια αλλά και μεγαλύτερα.

πίσω στα παλιά



ΜΠΡΑΒΟ Αντιδήμαρχε!!!!!!! Κε Καμίνη τι κάνεις εσύ για τους Αθηναίους άνω των 50 ετών;;;;;

$
0
0

Πρόταση για έκπτωση 20% λόγω οικονομικής κρίσης σε οίκο ανοχής στα Τρίκαλα
Αρθρογράφος: Ελισάβετ Παπανικολάου
 έκπτωση 20% λόγω οικονομικής κρίσης σε οίκο ανοχής
Αυτοψία πραγματοποίησαν σήμερα στον 4ο κατά σειρά οίκο ανοχής που άνοιξε στα Τρίκαλα,
 ο Αντιδήμαρχος Τρικκαίων Θεόδωρος Σπανός, Εκπρόσωπος της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων, Αστυνομικός του Α.Τ. Τρικάλων και υπάλληλος της Υγειονομικής Υπηρεσίας.
Στον συγκεκριμένο οίκο ανοχής επί της οδού Καλαμπάκας, όπως αποκαλύπτει 
το trikalanews.gr ο Αντιδήμαρχος Τρικκαίων Θεόδωρος Σπανός, ζήτησε από την υπεύθυνη του οίκου ανοχής μια έκπτωση 20% λόγω της οικονομικής κρίσης για τους πελάτες ηλικίας άνω των 50 ετών…

Tι θα γίνει με τα εκλεγμένα σούργελα της Βουλής;

$
0
0

Την είσοδο των πολυεθνικών στα σχολεία βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ πίσω από τον μαθητικό διαγωνισμό της Google

Το Doodle 4 Google είναι ένας διαγωνισμός της Google στο πλαίσιο του οποίου μαθητές ελληνικών σχολείων κλήθηκαν να χρησιμοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους και να επανασχεδιάσουν το λογότυπό της. Να το σχέδιο που κέρδισε και κόσμησε χθες το Google.gr:
Θα μπορούσε ένα κόμμα να διαφωνήσει έντονα με έναν τέτοιο διαγωνισμό; Θα μπορούσε ένας βουλευτής να καταθέσει...
...ερώτηση στη Βουλή για το θέμα; Ναι, δυστυχώς στην Ελλάδα όλα γίνονται.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Αμανατίδης, έσπευσε να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή με το που ανακοινώθηκε η στήριξη του διαγωνισμού από το Υπ.Παιδείας τονίζοντας ότι οι μαθητές μετατρέπονται σε «διαφημιστές πολυεθνικών εταιρειών»!

Αναλυτικά η ερώτηση:

1/04/2013

Προς τον κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού

            Ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο υλοποίησης προγραμμάτων στα δημόσια σχολεία της χώρας με χορηγία εταιρειών ιδιωτικών συμφερόντων με την υποστήριξη μάλιστα του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α.

Παρατίθενται συγκεκριμένα παραδείγματα:

Με την εγκύκλιο με Αρ. Πρωτ.26317/Γ7/26/02/2013 του Υπουργείου Παιδείας προς τις σχολικές μονάδες α’ βάθμιας και β’ βάθμιας εκπαίδευσης της χώρας, γνωστοποιήθηκε η διοργάνωση από την εταιρεία Google του διαγωνισμού «Doodle4Google» που τελεί υπό την αιγίδα του Υ.ΠΑΙ.Π.Θ.Α.  και απευθύνεται στους μαθητές των σχολείων της χώρας. Θέμα του διαγωνισμού είναι ο σχεδιασμός από μαθητές του λογότυπου της “Google”, με θέμα «Η Ελλάδα μου».

Επιπρόσθετα, με τις εγκυκλίους Αρ.Πρωτ.29282/Γ4/01-03-2013 και 29280/Γ4/01-03-2013 του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α. επεκτείνεται το πρόγραμμα αξιολόγησης της σωματικής διάπλασης και των συνηθειών διατροφής των μαθητών των Γ΄ και Ε΄ τάξεων του Δημοτικού Σχολείου τη χρονική περίοδο 2008-2011, στους μαθητές των νηπιαγωγείων και όλων των τάξεων των Δημοτικών και Γυμνασίων της χώρας, με την ονομασία Ε.Υ.Ζ.Η.Ν. (Εθνική δράση Υγείας για τη ΖωΗ των Νέων ). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποιείται από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και χρηματοδοτείται από τον Ο.Π.Α.Π. Α.Ε. με προϋπολογισμό 1.500.000 ευρώ για το διάστημα 2013-2017. Το ίδιο πρόγραμμα παλιότερα χρηματοδοτήθηκε από πολυεθνικές εταιρείες αναψυκτικών και τροφίμων και μάλιστα αξιοποιείται επικοινωνιακά για διαφημιστικούς λόγους στο δικτυακό τόπο της μίας εξ αυτών. Ας σημειωθεί ότι για τη γενίκευση του προγράμματος, το Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α. επικαλείται την Παράγραφο 6, του άρθρου 4 του Φ.Ε.Κ. 1139/28-7-2010, (Φυσική Αγωγή, Δείκτες Κινητικής και Σωματικής Ανάπτυξης), όπου αναφέρονται οι δράσεις στα πλαίσια του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία με ΕΑΕΠ, οι οποίες όμως δεν εντάσσονται στα αναλυτικά προγράμματα των Δημοτικών χωρίς ΕΑΕΠ, ούτε των Γυμνασίων, ενώ καλούνται οι εξαθλιωμένες οικονομικά σχολικές μονάδες να αναλάβουν τα έξοδα αγοράς του εξοπλισμού για την υλοποίηση του προγράμματος.

Επειδή δεν νοείται να καλεί το Υπουργείο Παιδείας τους μαθητές των σχολείων της χώρας να συμμετέχουν σε διαγωνισμό δημιουργίας λογότυπου εταιρείας, προτρέποντας τους να  λειτουργούν σαν διαφημιστές πολυεθνικών,

Επειδή είναι απαράδεκτο να υποκαθιστούν ιδιωτικές εταιρείες  τη συνταγματική  υποχρέωση της Πολιτείας για παροχή δημόσιας δωρεάν παιδείας, ενώ γεννώνται εύλογα ερωτήματα ως προς τους πραγματικούς σκοπούς του προγράμματος ΕΥΖΗΝ και ως προς το πώς θα αξιοποιηθούν τα δεδομένα που θα συλλεχθούν και παράλληλα προκαλεί ανησυχία το ενδεχόμενο να διαρρεύσει σε ιδιωτικές εταιρίες η βάση δεδομένων που θα δημιουργηθεί και θα αφορά ολόκληρο το μαθητικό πληθυσμό της χώρας,

Επειδή πρέπει να τερματιστεί η παράδοση των δημόσιων σχολείων στις δυνάμεις της αγοράς και του κέρδους

Ερωτάται ο κ. Υπουργός: 

Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την προστασία των μαθητών από παρόμοιες προωθητικές ενέργειες εταιρειών ιδιωτικών συμφερόντων και για τη διασφάλιση της αποσύνδεσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας από προγράμματα χρηματοδοτούμενα από ιδιωτικές επιχειρήσεις;

Το θέμα φυσικά κάλυψε πρόθυμα και στους ανάλογους τόνους και η Αυγή.

1965 Ο Φράνκ Σινάτρα ξυρίζεται

Ο πάντα γελαστός Κος Τζαβάρας.....

$
0
0



...να έχει σχέση το χαμόγελο με την πίσω αφίσα που πιθανόν να του θύμισε την Βουλή;

Σκύλος δάγκωσε τον Κο Αργύρη Ντινόπουλο...ότι ανήκε στον ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώνεται!

$
0
0
Ο σκύλος του ΣΥΡΙΖΑ(;)












                                                                                       Ο κος Ντινόπουλος της ΝΔ

Article 14

$
0
0

ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ...

Το internet σβήνει τα σινεμά του έρωτα

Υπάρχουν ακόμη κινηματογράφοι που προβάλλουν αποκλειστικά ταινίες σεξ, παρά το γεγονός ότι στην εποχή του Ιντερνετ η πρόσβαση στο σεξουαλικό περιεχόμενο είναι ευκολότερη από ποτέ.

Το internet σβήνει τα σινεμά του έρωτα
Από τις περισσότερες από 30 της δεκαετίας του '80, λειτουργούν σήμερα μόλις τέσσερις τέτοιες αίθουσες στην Αθήνα που αντιμετωπίζουν πανίσχυρο ανταγωνισμό από το Διαδίκτυο, την αγορά του DVD και τα συνδρομητικά κανάλια.
Σε πείσμα πάντως των μοντέρνων καιρών της οικιακής σεξουαλικής ψυχαγωγίας, οι φανατικοί της μεγάλης οθόνης στηρίζουν τις αίθουσες ταινιών σεξ που τείνουν να μετατραπούν σε είδος υπό εξαφάνιση.
Οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» είναι: το «Αβέρωφ», στην οδό Λυκούργου, απέναντι από τον παλιό «Λαμπρόπουλο». Το σινεμά λειτούργησε για πρώτη φορά ως οικογενειακός κινηματογράφος, στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο για ανθρώπους από τον Κολωνό, το Θησείο και τα Εξάρχεια που έσπευδαν για να παρακολουθήσουν ξένες ταινίες δράσης. Ηταν η εποχή του λεγόμενου «λαϊκού» σινεμά. Εδώ και πολλά χρόνια, ο συγκεκριμένος κινηματογράφος προβάλλει ερωτικού περιεχομένου ταινίες με εισιτήριο 4,5 ευρώ.
Το internet σβήνει τα σινεμά του έρωτα
Οπως και στους άλλους κινηματογράφους του είδους, η διανομή έχει τους δικούς της, διαφορετικούς από τις άλλες αίθουσες, κανόνες. Προβάλλονται τρεις ταινίες των δύο ωρών την ημέρα, οι οποίες αλλάζουν τρεις φορές την εβδομάδα. Η ανθρωπογεωγραφία της σημερινής πελατείας έχει απ' όλα. Νέους, μεσήλικους, ηλικιωμένους, στρέιτ, γκέι, μετανάστες, λίγα ζευγάρια, τραβεστί και όσους ψάχνουν για πληρωμένο σεξ.
Το «Κοσμοπολίτ» στον μικρό πεζόδρομο της οδού Μ. Κοτοπούλη, πίσω από τη πλατεία Ομονοίας, είναι αίθουσα του μεσοπολέμου.
Το «Αθηναϊκόν», πίσω από το δημαρχείο του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Κοτζιά, κατασκευάστηκε τη δεκαετία του ΄80 και πήρε το όνομά του από το γειτονικό, ομώνυμο σινεμά της οδού Κλεισθένους που έπαψε να λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια. Το κάπως πιο συνοικιακό «Ορφέο» βρίσκεται στην πλατεία Αττικής.
Το σινεμά «Ορφέο» στην πλατεία Αττικής που λειτουργεί από το 1997
Το σινεμά «Ορφέο» στην πλατεία Αττικής που λειτουργεί από το 1997
Ολες οι παραπάνω αίθουσες λειτουργούν από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια υπήρχε και το αρ ντεκό «Σταρ» της οδού Αγίου Κωνσταντίνου με τα χαρακτηριστικά, κόκκινα μεγάλα γράμματα της επιγραφής που απείχε λίγα μόλις μέτρα από το θαυμάσιο νεοκλασικό κτίριο του Εθνικού Θεάτρου.
Πίσω στις «καλές» εποχές, υπήρχε το «Εσπέρια» στην Αχαρνών, η «Λίνα» πίσω από τη σημερινή ΓΑΔΑ, η «Αλάσκα» της Πατησίων, ο «Αρίων», αλλά και το «Ελίτ» των 2.000 εισιτηρίων την ημέρα στην οδό Πειραιώς, όπου σύχναζαν ολόκληρα πούλμαν από την επαρχία. Το «Ομόνοια» βρισκόταν επί της πλατείας, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται πολυκατάστημα καλλυντικών γνωστής αλυσίδας. Το ισόγειο ήταν σινεμά και οι υπόλοιποι όροφοι ξενοδοχείο.
  Το sexshop που λειτουργεί στο ίδιο κτίριο με το σινεμά «Αθηναϊκόν». Αριστερά, μία από τις αίθουσες ιδιωτικών προβολών


Το sexshop που λειτουργεί στο ίδιο κτίριο με το σινεμά «Αθηναϊκόν». Αριστερά, μία από τις αίθουσες ιδιωτικών προβολών
Η αίθουσα ήταν η μεγαλύτερη της εποχής. Υπήρχαν δύο ταμεία που έκοβαν 2.500 εισιτήρια την ημέρα και ο κόσμος έκανε ουρά ανάμεσα στις προβολές για να εξασφαλίσει θέση. Πεντακόσιες χιλιάδες την ημέρα είσπραξη, με εισιτήριο 70 δραχμές, ήταν πολλά χρήματα για την εποχή.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Λαζαρίδη και το βιβλίο του «Φλας Μπακ: Μία ζωή σινεμά», εκείνες οι αίθουσες ήταν «στέκια της περιθωριακής αλητείας, των φανατικών χασομέρηδων, πρόχειρη λύση των άστεγων περαστικών, φροντιστήρια μαγκιάς στα προαλειφόμενα & σκληρά αντράκια και προσφιλές καταφύγιο των κοπανατζήδων όλων των γυμνασίων της Αθήνας». Σύμφωνα με τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία, οι πρώτες εμβόλιμες σκηνές σεξ προβλήθηκαν στον κινηματογράφο «Εύα», στο Παγκράτι, ενώ σε διεθνές επίπεδο η πρώτη ταινία πορνό ήταν γαλλική παραγωγή του 1908.
Το σινεμά «Αβέρωφ», απέναντι από τον παλιό «Λαμπρόπουλο» στην οδό Λυκούργου
Το σινεμά «Αβέρωφ», απέναντι από τον παλιό «Λαμπρόπουλο» στην οδό Λυκούργου
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΙΝΕΜΑ
«Υπήρξαν πιο αθώες, αληθινά παρεΐστικες, εποχές...»
Ο κ. Δημήτρης, ιδιοκτήτης του Σινέ Ορφέο που βρίσκεται στον αριθμό 4 της οδού Ζαχιά στην Πλατεία Αττικής, περιγράφει τους βασικούς σταθμούς της διαδρομής της οικογένειάς του στο επάγγελμα: «Βρισκόμαστε στο συγκεκριμένο σημείο από το 1997. Πριν από αυτόν τον χώρο, ο πατέρας μου είχε επί 15 χρόνια το Αντινέα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Gagarin. Μετά τη συνταξιοδότησή του, εγκατέλειψα το ταξί και δουλεύω το Ορφέο τα πρωινά. Τα βράδια το κρατάει η μάνα μου. Προσπαθούμε να παραμείνουμε οικογενειακή επιχείρηση για να αντέξουμε τα κόστη».
«Υπήρξαν πιο αθώες, αληθινά παρεΐστικες, εποχές. Η έμφαση ήταν στην πλάκα, στο γιουχάισμα, στις ατάκες του Γκουσγκούνη κ.λπ. Λέγανε ότι οι οικοδόμοι έψηναν ρέγκες μέσα στην αίθουσα του Αβέρωφ. Γενικά, αυτοί που έρχονταν μόνο για να δούνε την ταινία κάθονταν στις μπροστινές θέσεις, κάτι που συμβαίνει και σήμερα. Πίσω, στη γαλαρία, τα ενδεχόμενα ήταν και παραμένουν περισσότερα. Ολα τα κινεί το πάθος. Είναι όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, ο άλλος πρέπει να συντηρήσει την έξη του. Παλιότερα υπήρχαν άνθρωποι που έρχονταν και δύο φορές την ημέρα. Ακόμα και τώρα που έχει κόψει η δουλειά, οι πελάτες έχουν αραιώσει τις επισκέψεις τους αλλά συνεχίζουν να έρχονται», υπογραμμίζει ο κ. Δημήτρης.
Στον ίδιο τόνο κινούνται και οι δηλώσεις του κ. Χρήστου, ιδιοκτήτη του κινηματογράφου «Αθηναϊκόν», στην οδό Κρατίνου 11 στην πλατεία Κοτζιά, δίπλα από το Δημαρχείο της Αθήνας. Τον συναντούμε στο διπλανό υπόγειο όπου διατηρεί sex shop. «Είμαι σε αυτή τη δουλειά από το 1982. Σαράντα χρόνια φούρναρης, που λένε. Το σχετικά νέο δεδομένο είναι ο χώρος με τα δωματιάκια όπου με αντίτιμο 4,5 ευρώ γίνονται ιδιωτικές προβολές».
ΕΡΕΥΝΑ
Πιστοί θαμώνες οι Ελληνες στις ροζ ιστοσελίδες
Στην έκτη θέση της επισκεψιμότητας του δημοφιλέστερου ιστότοπου πορνό YouPorn βρίσκεται η Αθήνα, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του 2012. Φαίνεται ότι η πρωτοκαθεδρία είναι κάτι σαν μεσογειακή υπόθεση, αφού στις δύο πρώτες θέσεις βρίσκονται το Μιλάνο και η Ρώμη.
Σε επίπεδο κρατών, η Ελλάδα πρωτοστατεί στα ροζ «κλικ», αφού βρίσκεται στο top 10 της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών που επισκέπτονται το YouPorn. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, οι Ελληνες συχνάζουν συστηματικά στις λεωφόρους του διαδικτυακού σεξ. Ετσι, η Ελλάδα έρχεται 5η στην παγκόσμια κατάταξη επισκεψιμότητας στο Parispornmovies, 11η στο Perfectgirls, 14η στο FreePorn και πάει λέγοντας.
Σχετικά με τη φημολογούμενη κατακόρυφη άνοδο του ανδρικού ενδιαφέροντος για επαγγελματική συμμετοχή στις ταινίες πορνό, εκπρόσωπος γνωστής ελληνικής εταιρείας παραγωγής ταινιών πορνό που ευθύνεται για μερικές από τις πλέον πολυσυζητημένες και επιτυχημένες ταινίες των τελευταίων ετών, δήλωσε στο «Εθνος»: «Είναι αλήθεια ότι καταστάσεις όπως η κρίση, η ανεργία και οι γενικότερες δυσκολίες, οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, στα γραφεία μας. Ωστόσο, τα νούμερα που ακούγονται για εκατοντάδες χιλιάδες ενδιαφερομένους δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».
ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ

Η περιοχή Πινακωτή της Λεωφ.Αλεξάνδρας

$
0
0


Χήρα Θεώνη: Η πιο παλιά «παστρικιά» της πρώιμης Αθήνας


Ακόμη και στην ακραία συντηρητική Αθήνα της περιόδου του Όθωνα και του Ρομαντισμού, υπήρχαν κάποιες ελάχιστες «ιέρειες» της Πάνδημης Αφροδίτης, πρόθυμες να προσφέρουν τα κάλλη τους στους ανύπαντρους Αθηναίους και όχι μόνο…

Είναι ευνόητο, ότι ήταν αδύνατο μια «παστρικιά» (σ.σ. το παρατσούκλι βγήκε, διότι οι γυναίκες αυτές αναγκαστικά πλενόντουσαν συχνότερα. Για τις υπόλοιπες ίσχυε ο κανόνας: κάθε 10-15 μέρες!) να κατοικεί σε κεντρική συνοικία της Παλιάς Αθήνας. Ακόμη και να πέρναγε από κει, οι τίμιες γειτόνισσες σταυροκοπιόντουσαν για να φύγει μακριά ο διάβολος, άλλες τις φτύνανε (με δυνατό πάντα το «φτου») κι οπωσδήποτε τις μουντζώνανε. Οι πιο ευγενικές περιοριζόντουσαν στο να κλείνουν πόρτες και παράθυρα μέχρι να φύγει το μίασμα και φυσικά, να μην πάρουν χαμπάρι τα παιδιά και κυρίως η κόρη που ήταν κλεισμένη σχεδόν μονίμως μέσα.

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές παλιές «παστρικιές» ήταν και η καλόβολη χήρα Θεώνη. Καθόταν σε μια αφιλόξενη κι ακατοίκητη τότε περιοχή, κοντά στη σημερινή Λεωφόρο Αλεξάνδρας, που λεγόταν Πινακωτή. Το σπίτι της είχε γύρω-γύρω μια ψηλή μάντρα, κι έτσι οι επισκέπτες της γλίτωναν από κάθε αδιάκριτο μάτι που, παρόλη την ερημιά, μπορούσε να εμφανιστεί. Η Θεώνη δεν ήταν όμορφη, αλλά παχιά. Αυτό ανταποκρινόταν πλήρως στα γούστα και τις απαιτήσεις της τότε εποχής. Έτσι, μπορούσε να περηφανευτεί ότι «παρηγορούσε» τους πιο γνωστούς «λιμοκοντόρους» της Αθήνας και όχι μόνο!

Οι «Λιμοκοντόροι» και τα κατορθώματά τους

Στα χρόνια εκείνα, υπήρχε στην Αθήνα ένας ιδιόρρυθμος τύπος νέων, οι «Λιμοκοντόροι». Οι νεαροί αυτοί ανήκαν σε καλές Αθηναϊκές οικογένειες. Οι γονείς τους όμως δεν τους έδιναν χαρτζιλίκι, παρά μόνον μια δεκάρα την ημέρα, από φόβο μήπως μπερμπαντέψουν… Αυτό βέβαια δεν τους εμπόδιζε να σκαρφίζονται χίλιες-δυο «ματσαραγκιές» για να κάνουν τις «ασχημίες» τους. Πάρτε γεύση:

Μια από τις πρώτες πατρόνες της Παλιάς Αθήνας προς το τέλος της Ρομαντικής Περιόδου, ήταν και η ξακουστή κυρά Παλούκαινα. Μαζί με τον γιο της άνοιξαν ένα από τα πρώτα καφέ σαντάν της Αθήνας στην αρχή της οδού Προαστείου (σημερινή Εμμ.Μπενάκη), το «Γκαιτέ». (Προσοχή στον τονισμό: άλλο η γαλλική λέξη για την ευθυμία κι άλλο ο Γερμανός φιλόσοφος). Με «περπατημένες» αρτίστες από Ιταλία, Γερμανία και Ουγγαρία έκανε τη διαφορά στο σκηνικό της νύχτας.

Το καφωδείο το ανέλαβε βεβαίως ο γιος. Μια περίεργη κι επιβλητική φυσιογνωμία με μακριά γενειάδα που, με την ρεντιγκότα και το γιλέκο με τη χρυσή αλυσίδα που φορούσε, θύμιζε μάλλον αυλικό παρά παράγοντα του υποκόσμου.

Όπως γράφει και ο Βασίλης Αττικός στην «Εύθυμη ηθογραφία της Παληάς Αθήνας, τόμος Β’»:

«Η Αρτίστες του «Γκαιτέ», έβγαιναν σ’ένα παληοπαλκοσένικο της κακιάς ώρας, τραγούδαγαν και χόρευαν, σηκώνοντας κάπως την άκρη της φούστας τους. Μετά δε κάθε τραγούδι τους, κατέβαιναν και γύριζαν με το δίσκο στο χέρι ανάμεσα στους θαμώνες.

Μερικοί τους ρίχναν χάλκινες πεντάρες, επωφελούμενοι δε της ευκαιρίας τους έκαναν κι’ «απλοχεριές». Άλλοι πάλι αντί για πεντάρα τις φιλοδωρούσαν, τις δύστυχες, μ’ερωτική εκδήλωση θαυμασμού. Με μια άγρια τσιμπιά στις σωματικές τους καμπυλότητες!

Η ξένες εκείνες Αρτίστες φαίνεται ότι ήταν ασυνήθιστες σε τέτοιες αισθηματικές «φιλοφρονήσεις». Πονούσαν απ’τις τσιμπιές, μαύριζε το κορμί τους, και δυσανασχετόντας, αναγκάζονταν πολλές φορές να χειροδικήσουν κατά των «ευγενικών» θαμώνων.

Πρέπει επίσης να σημειωθή, ότι γενικά όλες αυτές η Αρτίστες των Καφέ Σαντάν, ήξεραν περίφημα τη δουλειά τους. Ειδικά δε του «Γκαιτέ», δασκαλεμένες κατάλληλα απ’τον πολύπειρο Διευθυντή τους, ήταν μεγάλες «κόφτρες». Πουλούσαν τα θέλγητρά τους σε υπέρογκες τιμές. Για να ενδώσουν δε σε κάποιο εραστή, έπρεπε πρώτα να του αδειάσουν εντελώς το πορτοφόλι και να τον γδάρουν κυριολεκτικά.

Η διαβολικές όμως «Συλφίδες» των «Καφέ Σαντάν», έφθαναν στην Αθήνα φορτωμένες και με διαφόρων ειδών δώρα. Φιλοδωρούσαν στους «άβγαλτους» Αθηναίους το «Μεγαλόσταυρο» κι άλλα μικρότερα παράσημα. Απ’την εποχή εκείνη, εξαπλώθηκε στην Πρωτεύουσα η συφιλίδα κ’η λοιπές αφροδίσιες αρρώστιες. Τότε, δεν είχε ακόμα εφευρεθή, ούτε φάρμακο για την σύφιλη.

Κάποια παρέα άψιλων Λιμοκοντόρων, βλέποντας ότι τους ήταν αδύνατον ν’απολαύσουν τα θέλγητρα των γυναικών του «Γκαιτέ», πήρε τη μεγάλη απόφαση. Τα οικονομικά τους δεν τους επιτρέπανε να πλησιάσουν από κοντά τις προκλητικές εκείνες Σειρήνες. Αποφάσισαν λοιπόν οπωσδήποτε να τις κατακτήσουν, μ’άλλου είδους μέσα, με «Δούρειο» σύστημα.
Το «Δούρειο» κόλπο

Κάναν σύσκεψη μεταξύ τους και «ρεφενέ». Συγκεντρώσανε κάπου δέκα δραχμές τις οποίες παραδώσανε στον Αρχηγό της παρέας. Αυτός, εφαρμόζοντας το σχέδιο, μπήκε το βράδυ στο «Γκαιτέ» σοβαρός και με πόζα Αμερικάνου Κροίσου. Πήρε ένα ποτό, κι’όταν μετά το τραγούδι τους, η δύο Γερμανίδες γύρισαν να μαζέψουν χρήματα με τον δίσκο, τους έρριξε μέσα από μια χάρτινη δραχμή.

Το κόλπο πέτυχε. Εκείνες κυριολεκτικά τα χάσανε. Φαντάστηκαν ότι ο απεσταλμένος των Λιμοκοντόρων ήταν κανένας ζάπλουτος Αθηναίος. Στο τέλος της παράστασης, ο Λιμοκοντόρος μας τους πρότεινε «για βολ σπατσίρεν;» (Είχε μάθει πως έτσι λένε στα Γερμανικά το «Θέλετε να κάνουμε έναν περίπατο;»).

Η δυο γερμανίδες ευχαρίστως δεχτήκανε την πρότασή του. Τις έμπασε σε κλειστό αμάξι «λαντώ» και τις παράσυρε σε κάποια απόμερη μπύρα. Εκεί, αφού τις μέθυσε, εμφανίστηκαν κ’οι υπόλοιποι Λιμοκοντόροι της παρέας του, κ’επωφελήθηκαν της ευκαιρίας. Και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Φυσικά όπως ήταν απένταροι, δεν τους έδωσαν κανένα χρηματικό αντάλλαγμα. Η τελευταία αυτή παράλειψη των Λιμοκοντόρων τις έκανε έξω φρενών. Την άλλη μέρα, συνοδευόμενες απ’το μεγαλόπρεπο Διευθυντή του «Γκαιτέ» πήγαν και κάναν παράπονα στην Πρεσβεία τους.

Σε λίγο ο Γερμανός Πρεσβευτής διαμαρτυρήθηκε στον Υπουργό μας των Εξωτερικών. Ευτυχώς που η Γερμανική Πρεσβεία δεν ζήτησε να πληρώση το Κράτος μας στις «Παρθένες» του «Γκαιτέ» τα… χρωστήμια των Λιμοκοντόρων.»

(σ.σ. Βεβαίως, αν οι Γερμανίδες τούμπλες είχαν ακούσει το σύνθημα της εποχής…

Κορίτσια μην πιστεύετε εις τους λιμοκοντόρους

Γιατί τα ρούχα που φορούν χρωστούν εις τους εμπόρους

…θα ήταν πολύ πιο προσεκτικές!)

Το άδοξο τέλος του Φάρου του Ψυχικού πριν από ογδόντα χρόνια

$
0
0

farospsyxikoyΓράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε την προέλευση του τοπωνυμίου «Φάρος Ψυχικού». Υπήρχε χερσαίος Φάρος στο Ψυχικό; Υπήρχε και ήταν ο περίφημος «σκαρδαμύσσων» φάρος στη συμβολή της λεωφόρου Κηφισιάς με την παλαιά οδό Χαλανδρίου, διαδραματίζοντας το ρόλο του «σιωπηλού αστυφύλακα», δηλαδή του νυκτερινού φανού της τάξης. Η παρουσία του έληξε άδοξα πριν από ογδόντα χρόνια (1933), αφού συνδέθηκε με θανατηφόρο τροχαίο και αποκλήθηκε από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» ως «ο φάρος του… θανάτου»!
Ήταν μια τετράγωνη και ψηλή στήλη, στερεωμένη σε τσιμεντένια βάση και επί της οποίας υπήρχαν πληροφορίες για τους οδηγούς και την κατεύθυνση των αυτοκινήτων. Στην κορυφή της υπήρχε φως που αναβόσβηνε, προσδίδοντας στη στήλη την ονομασία «Φάρος» ή «Φανός». Στην έρημη και εντελώς σκοτεινή Κηφισιάς, η παρουσία του δέσποζε και μετατρεπόταν σε κυρίαρχο τοπόσημο, ιδιαίτερα τις νυκτερινές ώρες.
Την τελευταία ημέρα του Μαρτίου 1933 κατέβαινε από το δρόμο του Χαλανδρίου ο 34χρονος εφοπλιστής Αχιλλέας Γ. Μάντακας, με το αυτοκίνητό του μάρκας «Λασάλ», στο οποίο επέβαιναν τρία ακόμη άτομα. Γυρνούσαν από διασκέδαση στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής και διατελούσαν σε κατάσταση μέθης. Όταν το αυτοκίνητο έφτασε στη διασταύρωση με την λεωφόρο Κηφισιάς, όπου δημιουργούνταν απότομη στροφή, έπεσε πάνω στο Φάρο (φωτο). Ο οδηγός τραυματίστηκε θανάσιμα και εξέπνευσε λίγο αργότερα, ενώ πιο ελαφρά τραυματίστηκαν οι συνεπιβάτες του, μεταξύ των οποίων και ο εξάδελφός του Βασίλειος Στ. Μάντακας. Επιβεβαιώθηκαν έτσι εκείνοι που είχαν προβλέψει πως «ασφαλώς θα τον γκρεμίση κανένα αυτοκίνητο» και μετά το συμβάν δεν τοποθετήθηκε ξανά στην ίδια θέση ο περίφημος «Φάρος του Ψυχικού».
Πεντέμισι μήνες νωρίτερα, στο ιδιόκτητο ξενοδοχείο της οικογένειας «Μέγα Εθνικόν» (συμβολή Πανεπιστημίου και Εμμ. Μπενάκη) είχε αυτοκτονήσει 
ο 42χρονος αδελφός του, επίσης εφοπλιστής Βασίλειος Μάντακας.

Ερευνες DNA απέδειξαν την ευρωπαϊκή καταγωγή του Μινωικού Πολιτισμού

$
0
0


Μετά την αποκάλυψη της Κνωσού από την αρχαιολογική σκαπάνη του Εβανς, πολλοί υποστήριζαν, ανάμεσά τους και ο Εβανς ότι ο Μινωικός Πολιτισμός προήλθε από την Αίγυπτο, ωστόσο νέα μελέτη απέδειξε πως ήταν κατεξοχήν ευρωπαϊκός.
 Ερευνες DNA απέδειξαν την ευρωπαϊκή καταγωγή του Μινωικού Πολιτισμού


Η ανάλυση του DNA από σκελετούς Μινωιτών που βρέθηκαν κυρίως στο Λασίθι απέδειξε πέραν κάθε αμφιβολίας και προηγούμενων εικασιών ότι οι δημιουργοί του Μινωικού Πολιτισμού κατά την Εποχή του Χαλκού δεν κατάγονταν ούτε από την Αφρική, ούτε από την Ασία, όπως υπέθεταν, παλαιότερα, ορισμένοι αρχαιολόγοι, αλλά ήταν Ευρωπαίοι.

Σε μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications», και αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύει και μεταδίδει το BBC, και στην οποία συμμετείχαν επτά έλληνες επιστήμονες, αποδεικνύεται ότι οι ισχυρισμοί του Εβανς για μετοίκηση από την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή και ανάπτυξη του Μινωικού Πολιτισμού ως συνέχεια προγενέστερου, δεν ευσταθούν.

Ο Εβανς είχε υποστηρίξει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, οι Μινωίτες ήταν μετανάστες από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα το δέλτα του Νείλου, που αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους, πριν από 5.000 χρόνια.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Σταματογιαννόπουλο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σιάτλ και ένας από τους συντάκτες της μελέτης, «ο Εβανς ξαφνιάστηκε που βρήκε έναν τόσο ανεπτυγμένο πολιτισμό στην Κρήτη και θεώρησε ότι δεν ήταν προϊόν των αυτοχθόνων κατοίκων αλλά μεταλαμπαδεύτηκε».

Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στο αμερικανικό πανεπιστήμιο ανέλυσαν 37 δείγματα μιτοχονδριακού DNA, που χρονολογούνται πριν από 3.700 χρόνια και προέρχονται από τα δόντια των σκελετών, που βρέθηκαν σε έναν τάφο κοντά στο Λασίθι.

Κατά την ανάλυση, δεν βρέθηκε ομοιότητα με Λίβυους, Αιγύπτιους, 
Σουδανούς ή Αραβες από τη Μέση Ανατολή αλλά μόνο με ευρωπαϊκά φύλα, 
πιο κοντά σε αυτά από τη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκαν ομοιότητες με γενετικό υλικό που βρέθηκε σε οστά από την Εποχή του Χαλκού στην Σαρδηνία και την Ιβηρική χερσόνησο και νεολιθικά δείγματα σκελετών από την Σκανδιναβία και τη Γαλλία.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης οι Μινωίτες άρχισαν την ανάπτυξη του πολιτισμού τους πριν από 9.000 χρόνια, όταν έφτασαν στην Κρήτη κατά τη νεολιθική εποχή και η καταγωγή τους είναι ευρωπαϊκή με το DNA τους να μοιάζει πολύ, με αυτό των σημερινών κατοίκων της περιοχής του Λασιθίου.  
εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Δεν έλειπε με το απογευματινό καφεδάκι της γιαγιάς .....

$
0
0

Μικρασιατικό γλυκό µε ταχίνι
Είναι εξαιρετικά υγιεινό, ωστόσο απολαύστε το... µε µέτρο
Μικρασιατικό γλυκό µε ταχίνι


ΥΛΙΚΑ (για 12 άτοµα)
950 γρ. έτοιµο φύλλο κρούστας
500 γρ. ταχίνι
500 γρ. καρύδια, κοπανισµένα
250 ml καλαµποκέλαιο
1 κ.γ. κανέλα, σε σκόνη
ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
2 φλ. ζάχαρη
1 φλ. νερό
1 µατσάκι αρµπαρόριζα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ανακατεύουµε το ταχίνι µε 150 ml καλαµποκέλαιο. Αναµειγνύουµε τα καρύδια µε την κανέλα. Αλείφουµε µε ελαιόλαδο ένα ταψί.
Με τη βοήθεια ενός πινέλου αλείφουµε το 1 φύλλο κρούστας µε το µείγµα του καλαµποκέλαιου µε το ταχίνι. Το πασπαλίζουµε µε τα καρύδια και διπλώνουµε τις άκρες και από τις τέσσερις πλευρές κατά 4 εκ. Τα τυλίγουµε σε ρολά, τα πιέζουµε από τις άκρες στο κέντρο να «σουρώσουν» και τα τοποθετούµε κυκλικά στο ταψί. Τα τρυπάµε µε ένα πιρούνι. Βάζουµε το υπόλοιπο καλαµποκέλαιο να κάψει και τα ζεµατίζουµε. Τα ψήνουµε στον φούρνο σε χαµηλή θερµοκρασία και τα αφήνουµε να κρυώσουν.
Ετοιµάζουµε το σιρόπι, βράζοντας όλα τα υλικά, και σιροπιάζουµε το γλυκό. 
Από το «Ηµερολόγιο 2013: Αγίων εδέσµατα» (εκδ. Μύρτος)
Θρεπτική αξία ανά µερίδα: 1.188 θερµίδες, 21,4 γρ. πρωτεΐνες, 73,6 γρ. υδατάνθρακες, 94,75 γρ. λιπαρά, 7,83 γρ. φυτικές ίνες, 0 χοληστερίνη, 328 mgr νάτριο.
Σχολιασµός του διαιτολόγου Χάρη Γεωργάκακη
Με µια πρώτη µατιά θα πει κανείς ότι πρόκειται για θερµιδική βόµβα και ίσως να µην έχει άδικο. Κάθε µερίδα του γλυκού αυτού είναι ένα πλήρες γεύµα (και µε το παραπάνω), άρα µην το δοκιµάσετε ως επιδόρπιο µετά το φαγητό, αν θέλετε να προσέξετε. Αν όµως παραβλέψουµε τη στενή έννοια των θερµίδων, αποτελεί ένα εξαιρετικά υγιεινό γλυκό, καθώς η παρουσία των καρυδιών και του ταχινιού τού προσδίδει ιδιαίτερες θρεπτικές ιδιότητες. Είναι πολύ πλούσιο σε ω3 απαραίτητα λιπαρά, που συµβάλλουν στην καλή υγεία της καρδιάς και των αγγείων µας και όχι µόνο, καθώς επίσης και σε µια κατηγορία αντιοξειδωτικών ουσιών, που ονοµάζονται λιγνάνες. Οι λιγνάνες σχετίζονται µε τη µείωση των επιπέδων της χοληστερόλης και τον καλύτερο έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Ενα υγιεινό λοιπόν γλυκό, που, αν θέλετε να γευτείτε µόνο τη γλυκιά γεύση του και όχι την πικρή, σας συνιστώ να τρώτε ένα µικρό κοµµάτι την ηµέρα.

Τα μυστικά της Ακρόπολης – Τι κρύβεται κάτω από τον ιερό βράχο;

$
0
0

Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά 
αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από
 μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής
 αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος 
που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά.
Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό 
το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. 
Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς 
στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει 
στην 6η χιλιετία προ Χριστού.
Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά
 επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. 
Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα 
χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα.
Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται 
στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα 
στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν
 να ανακαλυφθούν.Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα
 κομμάτια πέτρας.
Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό
 του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη 
να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.
Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα 
ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν
 σε πολλά σημεία της Αττικής.

Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές
 κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα
 εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη.
Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από
 την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία
 με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε
 τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα.
Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· 
πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, 
πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν.
ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του 
μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων
 τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ 
ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα·
καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· 
ἀλλὰ τόδε φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι.
 καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια 
ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).
Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει 
σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, 
ακούγονταν ήχοι κυμάτων.

Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους 
είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον 
Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας.
Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα
 να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της 
Ακρόπολης με την θάλασσα.
Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες
 σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται
 ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της 
επανάστασης του 1821.
Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, 
αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, 
ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, 
μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο
 της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.
Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα 
μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης
 Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης
 κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν
 απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο.

Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί 
να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος
 από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν
 μέσα από τα σπήλαια.
Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί 
απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.
Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη 
και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά
 αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό.
Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου 
και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την
 μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. 
Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική 
υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.
Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την 
Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό
 στην Αθήνα.

Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα
 υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες 
από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες 
αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.
Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει 
και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει 
στις ράγες του μετρό!
Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι
 δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό 
Αθηνών.
Όπως και να 'χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται 
πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την 
διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.
Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν
 οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα 
χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι.
Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται
 και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν
 κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν 
από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα
 το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα...

planet-greece


thesecretrealtruth.blogspot.com
Viewing all 12885 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>